Janeczku Kochany! Mój wierny Przyjacielu! W tej chwili dopiero wróciłam z Warszawy.
W głowie szumią mi rozmowy, piosenki, emocje tych dni. Wreszcie jednak jestem w domu w Krakowie i z kotami na kolanach uspokajam serce, zbieram myśli i powracam do tych momentów, które są moimi nowymi skarbami i będą mi dawały siłę zawsze. Dlatego pisze od razu do Ciebie, bo jak zwykle sprawiłeś mi niespodziewaną radość. Podczas półfinałów w Łazienkach zawsze jestem nieprzytomna, skupiona na prowadzeniu konkursu, napięta do granic wytrzymałości... bo tak bardzo mi zależy, by wszystko się udało, by nasi półfinaliści byli szczęśliwi. Ich trema, emocje udzielają mi się z jakąś zdwojoną siłą i pod koniec konkursu tak się czuję jakbym zagrała kilka premier w teatrze albo sama zaśpiewała te 37 piosenek. I nie wiem jakbym to wszystko wytrzymała gdyby nie tacy Przyjaciele jak Ty. Kiedy wszedłeś na scenę amfiteatru w Łazienkach z grupą uśmiechniętych ludzi z balonikami w kształcie serca, gdy wręczyłeś mi statuetkę Iskrę Nadziei i odczytałeś piękne słowa byłam całkiem zaskoczona, wzruszona i szczęśliwa. Nie zdajesz sobie sprawy jak ważne są dla mnie takie chwile i takie słowa. Dziękuję wszystkim, którzy byli z Tobą na scenie. Uczę się od Was tak wiele. Wy wiecie lepiej niż ktokolwiek inny jaką wartość ma każda chwila życia, każdy uśmiech, każdy życzliwy gest. Dajecie nadzieję i przykład innym. Dzięki Wam wierzę mocno i coraz mocniej, że razem możemy pomagać życiu zwyciężać nawet tam gdzie jego płomień jest malutki i słaby. Wy sami jesteście dla mnie takimi cudami, dowodami na zwycięstwa największe i taką radosną nadzieją, że warto, że wszystko się uda!!!   Będę z Wami zawsze. Iskierka nadziei, którą od Was dostałam pali się już we mnie jasnym ogniem i póki żyję nie pozwolę jej zgasnąć. Janeczku! Całuje mocno Ciebie i wszystkich Twoich Przyjaciół. Jeszcze raz dziękuję!!! Do szybkiego zobaczenia "na szlaku"

Ania Dymna

 http://www.mimowszystko.org/portal/pl/20/1519/List_do_Przyjaciol.html

Ja tez dziękuję wszystkim za udział w Półfinałach “Zaczarowanej Piosenki”.

 - Janek