Witam.

Nie wiem dokładnie co, będzie pasowało do koncepcji, przesyłam kilka luźnych wspomnień, Pan wybierze to, co uzna za stosowne.

To, co jako pierwsze zwróciło moją uwagę w Sandomierzu to powietrze.

Na pewno zupełnie inne niż na Śląsku.

Niestety jako niewidoma nie mogłam zapoznać się z miastem wizualnie, ale mój nos mówił mi, że jestem w miejscu bardzo klimatycznym.

Bardzo klimatyczna była także gościna u pana prezesa Jana Statucha, który zaprosił nas do oryginalnej bacówki, a później gościł w domu z historycznym wystrojem.

Niestety pogoda okazała się być mniej gościnna i całe przedpołudnie, które mieliśmy spędzić na zwiedzaniu miasta, zeszło nam na chronieniu się przed deszczem.

Później klimat się zmienił, bo przyszedł wiatr, wprawdzie był dość chłodny, ale przynajmniej przegnał chmury i pod sceną zaczęło się gromadzić coraz więcej ludzi.

W związku z pewnymi kłopotami technicznymi przyszło nam długo czekać na nasz występ, ale przynajmniej dzięki temu usłyszało nas dużo więcej mieszkańców, którzy w tym czasie zdążyli się zjawić.

W międzyczasie mieliśmy okazję wysłuchać okolicznych orkiestr dętych... kto wie, może chmury uciekły rażone siłą dźwięku wielu dziesiątek instrumentów....:-)

Szkoda, że organizator dał nam tylko kwadrans czasu, bo miałam wrażenie, że publiczność dopiero zaczęła się rozgrzewać.

Podróż powrotna, chociaż w późnych godzinach wieczornych upłynęła w dobrych humorach, również dzięki niepowtarzalnym paniom pielęgniarkom oraz panu Janowi (nie wiem, jak się nazywa).

Czy tyle wystarczy?

Pozdrawiam serdecznie ...

- Anna Rossa