Ciszą cmentarną ukołysani z dala od życia i znoju,
dobiwszy wreszcie cichej przystani,
odpoczywają w pokoju.
Nad nimi drzewa szumią cichutko,
sypiąc pożółkłe liście,
wielu z nich może żyło zbyt krótko,
krócej niż zwykle trwa życie.
Na grobach wieńce, na grobach kwiaty,
wśród nich płomyki lśniące, - dowód pamięci tym,
co w zaświaty odeszli w wiecznej rozłące.

Zaganiani, pochłonięci problemami dnia codziennego często dla nas najważniejsze, a ludzkie życie jest wyjątkowo kruche i ulotne niczym bańka mydlana...

Wspominając naszych bliskich, przyjaciół, kolegów, znajomych, sąsiadów ich słowa, czyny, miłość, zaufanie, przyjaźń, życzliwość jaką nas obdarzali, przychodzi nam na myśl wiele pytań...

O czym warto wtedy pomyśleć?