Szanowna Pani Prezes Fundacji SCCS

chciałabym serdecznie podziękować Pani za wolontariuszy, którzy odwiedzili mnie
w sobotę 16 stycznia w szpitalu. Dopadł mnie ogromny marazm dnia codziennego, rodzina nie jest blisko, ja sama starsza Pani w szpitalu. Niezmiernie miło było gdy młode dziewczyny, zdaje się uczennice zabrzańskiego LO, jako wolontariuszki trafiły do mojej sali. Przesympatyczne dziewczyny, poopowiadały o Fundacji, o swoim nauczycielu, który o dziwo nie był kimś, tylko mentalnym ale jak się później okazało zupełnie namacalną osobą - była razem z nimi. Pani Agnieszka cudna osoba, uśmiechnięta, komunikatywna, miła, serdeczna, pomocna nie tylko wobec mnie, obserwowałam ją podczas tych kilku godzin na oddziale. Uczennice jakby spijały z Niej te wszystkie pozytywy, jakby nimi zarażała cały otaczający ją świat. Rewelacyjna Ania - trenerka czy zawodnicza drużyny rugby, ciepła, miła i bardzo kulturalna, a Stefania, Iza i już nie pamiętam jak miały na imiona pozostałe dziewczynki/panią kreatywne pomysłowe. Zazdroszczę im energii, witalności i chęci poświęcania wolnego czasu dla nas - pacjentów. I tu serdeczne podziękowania dla Pani, za utworzenie fundacji, pomysł niesienia słońca i iskry dnia bo nie ukrywam, że dla mnie ich spotkanie to WIELKA iskra. Wyrazy szacunku i gratulację, że ma Pani takich ludzi, jak Pani Agnieszka, Ania, Stefania, Iza, Paulina, Ania, Ewa i Patrycja 

dziękuję Basia