Gdybym wcześniej znała zakończenie tej bajki,

pewnie poprosiłabym Ciebie żebyś zatrzymał czas...

Mój Tomaszku odszedłeś, tak po prostu, zostawiając za sobą niedomknięte drzwi…

I jak tu pisać o Tomaszku Łomowskim w czasie przeszłym skoro dokładnie cztery tygodnie temu omawialiśmy akcję Mikołaja dla małych pacjentów szpitala w Łodzi…
Zaraził się pozytywnie akcjami programu TAK DLA TRANSPLANTACJI podczas zjazdu w Zduńskiej Woli.

Kilka pytań na temat działania i od prawie pięciu lat podróżował z nami po całym kraju by promować ideę transplantacji, zdrowego stylu życia, sportu i nieść radość i uśmiech najmłodszym pacjentów oraz potrzebującym wsparcia.

Biegał na nartach, szusował po zaśnieżonych stokach, doskonały sprinter i ujmujący partner na parkiecie, rowerzysta z głową pełną fajnych pomysłów…
Współorganizował zjazdy dzieci i młodzieży po transplantacji serca w Zduńskiej Woli.

Jego pomysłem było spotkanie Mikołajkowe w łódzkim szpitalu, w którym oczekiwał na przeszczep serca jedenaście lat temu.
Był pięknym Człowiekiem, miał duszę otwartą na troski drugich, zarażał uśmiechem i pozytywną energią. Lgnęły do Niego dzieciaki ale i chętnie rozmawiali dorośli. Żył najpiękniej, jak potrafił. Nie zmarnował żadnej podarowanej chwili.
Popularyzował w bardzo dostępny sposób świadome dawstwo ale i ostrzegał przed zaniedbywaniem swojego zdrowia…

Puste miejsce na liście obecności następnych akcji…

Mój Kochany Tomaszku, wspieraj z nieba bo ciężko nam będzie tu na ziemi…

Alicja Chachaj